V for Vendetta Ή επί προσωπικού...
«Μην του δίνετε σημασία. Ο άνθρωπος είναι γραφικός.»Η φράση που καταργεί όλες τις φράσεις. Το απόλυτο όπλο στα χέρια των πουλημένων που διαχειρίζονται τα εκατομμύρια ευρώ που ο ελληνικός λαός πληρώνει σε μορφή φόρων και τον πακτωλό των κοινοτικών προγραμμάτων. Έπειτα από 48 χρόνια με εκατοντάδες χιλιάδες ώρες σε εφημερίδες (εξωτερικό δελτίο, στήλες «αυτοκινήτου» κ.ά.), έπειτα από 38 χρόνια στο τιμόνι των 4Τ και την έκδοση περισσότερων από 30 νέων τίτλων περιοδικών, οι πιο πολλοί από τους οποίους ήταν πρώτοι στην Ευρώπη και ίσως στον κόσμο, αισθάνομαι προσβεβλημένος, τσαντισμένος, αγριεμένος, έτοιμος να εκραγώ. Πρώτα από το απόλυτο ξεκάρφωμα κάθε θεσμού, ακόμα και εκείνου της Δημοσιογραφίας όπως την ξέραμε οι παλιότεροι. Έπειτα, όπως διαπίστωσα με το πέρασμα του χρόνου, από τον αποκλεισμό μου από ένα συγκεκριμένο κονκλάβιο, που θεωρεί ότι, λόγω καταγωγής, μόρφωσης και οικονομικής ισχύος, έχει αναλάβει εργολαβικά τη σωτηρία του ελληνικού λαού από τους εχθρούς ή από εκείνους που δεν είναι στη «δούλεψή του». Μια άτυπη(;) Οργάνωση Πεφωτισμένων (κάτι σαν τους Illuminati), που, χρησιμοποιώντας τη δύναμη των ΜΜΕ που διαθέτει, ελέγχει τα πάντα, από τους πολιτικούς, τις κυβερνήσεις και το ποιος πρέπει να πηδήξει και πότε ποια (ή ποιον) μέχρι τις προμήθειες των προμηθειών οπλικών συστημάτων. Λέω «την προμήθεια της προμήθειας» γιατί σε κάθε αγορά παίρνουν το κατιτί τους, γι’ αυτό και οι επαύλεις, τα mega yachts και οι μπράβοι. Τα ξέρετε τα ενεργούμενα. Κάνουν «μπαμ» με την παρουσία και την απουσία τους από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Πράκτορες οι περισσότεροι της STAZI, της KGB, της CIA και, βέβαια, της Intelligence Service. Ένας απ’ αυτούς πούλησε (στους Aμερικανούς) τους καταλόγους με τους πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας του Τσαουσέσκου με αντάλλαγμα... big shipping business. Ο κατάλογος μακρύς και όποιος δεν είναι στο μισθολόγιο των πρακτόρων χάνεται από τη δημόσια ζωή ή -πιο εύκολα- οδηγείται στην καταστροφή, όπως, για παράδειγμα, ο γράφων! Ελπίζω σύντομα να μπορέσω να γράψω για τη δική μου περιπέτεια. Προς το παρόν, θα αναφέρω πάλι, μέχρι να το... εμπεδώσετε, τον αποκλεισμό μου από κάθε τι που έχει σχέση με την Οδική Ασφάλεια από τους «αρμοδίους» όλων των κυβερνήσεων. Λες και πάσχω από πανούκλα.
Μοναδική εξαίρεση ο Ευγένιος Γιαννακόπουλος, που, ως πρόεδρος της «Πολιτιστικής», είχε στηρίξει την πρότασή μου για το ΦΑΕΘΩΝ 2004. Το ΦΑΕΘΩΝ όμως, παρά τις εξαγγελίες, «θάφτηκε» από τον Πρωθυπουργό και το Γενικό Γραμματέα Ε&Τ, καθηγητή Τσουκαλά, για να μην αναφερθώ στον υπουργό Ανάπτυξης, Σιούφα, ο οποίος επίσης με «έγραψε» κανονικά, παρά τις εντολές που είχε πάρει από τον Πρωθυπουργό.
Θα επαναλάβω το γνωστό «αστείο»: Στα 48 χρόνια που ασχολούμαι με το αυτοκίνητο και την Οδική Ασφάλεια και στα 10 που λειτουργεί το Safetrack κανένας Γενικός Γραμματέας, υπουργός Μεταφορών, Πρωθυπουργός δε με έχει καλέσει στην Επιτροπή που συντάσσει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας! Τι λέει αυτό; Πως οι άνθρωποι είναι άσχετοι, βλάκες, ελέγχονται από τις συνδικάλες, που δε θέλουν σωστούς ανθρώπους στα πόδια τους ή εκτελούν εντολές. Απόδειξη η κατασπάραξη του κονδυλίου των 24 εκατ. ευρώ που το Γ΄ ΚΠΣ προέβλεπε για τη δημιουργία οκτώ(;) Κέντρων Οδικής Ασφάλειας. Η «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε.» και η θυγατρική μας -τότε- «Safetrack A.E.» είχαν προβεί σε όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο ενέργειες, είχαν υποβάλει όλες τις αιτήσεις και, βέβαια, δεν έλαβαν ΚΑΜΙΑ απάντηση. Το υπουργείο Μεταφορών (λέγε με «Michel de Liapis») μας/με «έγραψε» κανονικά, με τη δικαιολογία ότι το σχετικό άρθρο του Γ΄ ΚΠΣ δεν προβλέπει τη συνεργασία του κράτους με ιδιωτικές επιχειρήσεις - προέβλεπε, αλλά το άλλαξαν, για να αποκλειστούν οι ιδιώτες, και τα 24 εκατ. ευρώ να δοθούν στους κομματικούς φίλους, ώστε να φτιάξουν... κυκλοφοριακά πάρκα!
Παραλίγο να γράψω ότι «ο φάκελος είναι στη διάθεση της Δικαιοσύνης», αλλά συγκρατήθηκα. Αν δεν έχεις -κομματικές- άκρες, αν δε διαπλέκεσαι, δεν είσαι κολλητός με την εξουσία, δεν έχεις Μέγαρα, εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς που έχεις φτιάξει με επιχορηγήσεις και χρήματα τρίτων, δεν έχεις καμία ελπίδα.
Τα όσα φοβερά συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό με το βόρβορο που βγήκε στην επιφάνεια με την υπόθεση Ζαχόπουλου, τις αλληλοκατηγορίες για χρηματισμό από τους δημοσιογράφους, παλιούς φίλους και -μέχρι πρόσφατα- συνεργάτες (ο Θ.Α. έγραφε στους 4Τ για πολλά χρόνια), τους δημοσιογράφους που έβγαλαν μία από τις πιο επιτυχημένες εφημερίδες στην Ελλάδα (το Πρώτο ΘΕΜΑ), επιβεβαιώνουν αυτό που γράφω από την αρχή: H Τζουτζία δεν είναι κράτος, αλλά τριτοκοσμικό μπορντέλο, όπου η άρχουσα τάξη (κάπου 1.000 λέρες) «κάνει παιχνίδι» με στημένους διαγωνισμούς, απευθείας αναθέσεις, υπεξαίρεση δημόσιας περιουσίας και διαπλοκή δημοσιογράφων με την κάθε εξουσία...
Όπως ίσως γνωρίζετε, γράφω (έγραφα) στην εφημερίδα Πρώτο ΘΕΜΑ. Μου το είχαν ζητήσει ο Θέμος, που ξέρω από πάντα, και ο Μάκης, που επίσης γνωρίζω από την παλιά, καλή εποχή. Και οι δύο φίλοι, ψωνισμένοι με τους αγώνες και τα αυτοκίνητα από τη δεκαετία του ’60 (ο πρώτος είχε εργαστεί στο περιοδικό Auto Express του μακαρίτη Σπύρου Γαλαίου). «Θα βγάλουμε μια εβδομαδιαία εφημερίδα και θα τα βάλουμε με τα διαπλεκόμενα» είπαν. «Θα βοηθήσεις;» «Και βέβαια» απάντησα. «Χωρίς λεφτά μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας» συμπλήρωσε ο Θέμος. «Χωρίς...» είπα. ¶λλωστε, κι εκείνος δεν πληρωνόταν για τη συνεργασία του με τους 4Τ. Η εφημερίδα όχι μόνο πήγε καλά, αλλά «έσκισε». Ύστερα από 16 μήνες ρώτησα το Θέμο αν θα ήταν σωστό να έχω μια μικρή αμοιβή. Ενέκρινε 1.200 ευρώ «καθαρά» (1.500 μικτά), τα οποία τίμησα όπως πάντα τιμούσα τις μικρές ή μεγάλες αμοιβές που είχα στις εφημερίδες όπου εργαζόμουν.
Με τις πρόσφατες αποκαλύψεις έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου - και σε πολλών συναδέλφων. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο για τα ροζ DVD, για «μαύρα» εκατομμύρια σε σακούλες, για χίλια δυο πράγματα. Στο τελευταίο μου άρθρο στην εφημερίδα έγραψα ότι θα περιμένω να δω τι θα γίνει και θα ξαναγράψω (αν το ζητήσουν εκδότες). Έγινε όμως και κάτι άλλο. Στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, το βράδυ της Δευτέρας της 21ης Iανουαρίου, ο M.T. παρενέβη τηλεφωνικά για να με ελέγξει επειδή είπα ότι η υπόθεση έχει δημιουργήσει έναν κυκεώνα και η εφημερίδα έχει γίνει στόχος των βαρόνων των ΜΜΕ, τους οποίους έχω κι εγώ πληρώσει με περισσότερα από 20 εκατ. ευρώ από το 1987, οπότε έκανα το λάθος να συνεργαστώ με τους «μεγάλους» του χώρου.
Η «γραφικότητά μου» με έκανε να πιστεύω ότι η αισθητική, το «γούστο» που λέμε, παίζει κύριο ρόλο στην πολιτική, και ακόμα μεγαλύτερο στις επιχειρήσεις. Αν διαθέτεις την αισθητική αναγεννημένου μπούρτζου, επιτυχημένου νεόβλαχου ή συμπλεγματικού γιάπη (που το γραφείο και το αυτοκίνητο που οδηγεί είναι 200 φορές μεγαλύτερα απ’ το πουλί του), δεν μπορείς να κάνεις τίποτα από τα δύο. Μπορεί να εκλεγείς (επειδή σε «σπρώχνει» το Κόμμα) ή να πετύχεις επιχειρηματικά (πάλι επειδή διαχειρίζεσαι το χρήμα του Κόμματος ή πουλάς κοκαΐνη), αλλά ευγενής δε θα γίνεις ποτέ. Η ευγένεια στην οποία αναφέρομαι δεν προέρχεται από το γενεαλογικό σου δέντρο, ούτε από το πόσο γλείφεις τον κώλο των ισχυρών και των γαλαζοαίματων, αλλά από το πόσο και για ποιο σκοπό έχεις δουλέψει στη ζωή σου. Αν δε σου έχει βγει η πίστη στα χωράφια, στο εργοστάσιο, στη βιοτεχνία, στην εφημερίδα, στο περιοδικό, στα readiness της ΠΑ, στο -καθημερινό- παίξιμο της ζωής σου κορόνα γράμματα αλλά και στη διδαχή παιδιών-βλίτων στα σχολεία της Ελλάδας, τότε έχεις μια -μικρή- ελπίδα να πετύχεις. Ελάχιστες από τις μούρες που έχω συναντήσει στα 48 χρόνια διέθεταν αισθητική. Και το παράδοξο: Όσοι διέθεταν ευγένεια και αισθητική έμειναν έξω.
Θα ξανα-αναφερθώ στις δικές μας ενέργειες: Στη Safetrack, που την κάναμε τα τελευταία 10 χρόνια με δικά μας κεφάλαια. Στο 1ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Καθαρών Αυτοκινήτων το 1997(;) στο ΕΜΠ. Στην πρόταση για τον αγώνα από την Ολυμπία στο Πεκίνο και μετά από την Ολυμπία στην εκάστοτε ολυμπιακή πόλη. Σε δεκάδες άλλες προτάσεις, που οι παλιότεροι αναγνώστες έχουν βαρεθεί να διαβάζουν.
Ποιες θα είναι οι εξελίξεις; Κυριακή κοντή γιορτή...
Και ολίγα περί αυτοκινήτων...
Το μήνα που πέρασε οδήγησα ένα πραγματικά ξεχωριστό αυτοκίνητο: Tο 2λιτρο πετρελαιοκίνητο VW Tiguan. Με έκανε να γυρίσω μερικά χρόνια πίσω, τότε που κάποιοι αλήτες δεν είχαν καταστρέψει ακόμη τη ζωή μου και είχα διάθεση να οδηγώ, να δοκιμάζω, να φωτογραφίζω, να κρίνω και να γράφω σελίδες επί σελίδων. Το αυτοκίνητο είναι τόσο καλό, που δικαίωσα τους συντάκτες μας, που προσπάθησαν πολύ να βρουν μειονέκτημα ή ελάττωμα... Το Tiguan είναι στιβαρό, διαθέτει εκπληκτική ανάρτηση για το χώμα (καιρό είχα να «δω» τους τροχούς να ακολουθούν με τόση πιστότητα το ανάγλυφο), και όσο για την οικονομία στην κατανάλωση... διαβάστε τη δοκιμή και σκεφτείτε ποια συμφέροντα (πετρελαιάδων;) βρίσκονται πίσω από την απαγόρευση της πετρελαιοκίνησης. Όμως, μην κολλάτε... Αγοράστε το. Μη δίνετε σημασία. Τι θα κάνουν αν κυκλοφορείτε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με ντίζελ; Θα μυρίζουν την εξάτμιση, για να δουν αν το αυτοκίνητό σας καίει πετρέλαιο ή βενζίνη;
Κατά τα λοιπά, και αυτός ο μήνας είχε πολλή μοτοσικλέτα και ελάχιστο αυτοκίνητο. Με την BMW 1200 GS που είχα μέχρι πρόσφατα έκανα σε 16 μήνες 22.000 χλμ. Την πουλάω (13.000 γιου) με όλα τα «έξτρα», συν προβολείς Xenon. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να τη δει στον Αντώνη τον Παναγιωτόπουλο, στο μαγαζί του στο Σταυρό Αγίας Παρασκευής. Στη θέση της πήρα μια R1200R, που είναι ό,τι πρέπει για μένα. Χαμηλή, με συν 9 ίππους, χαίρομαι να την καβαλάω και ήδη έχω κάνει 2.000 χλμ. σε 20 μέρες. Εντυπώσεις; Δεκάδες. Αρχίζω από τις καλές. Πας παντού, παρκάρεις παντού, καταναλώνεις 6,1 λίτρα/100 χλμ. και δεν αργείς στα ραντεβού σου. Κακές: Καμία. Oύτε καν από τους άλλους οδηγούς, όπως μερικά χρόνια πριν. Στην πλειονότητά τους προσέχουν τους αναβάτες. Υπάρχουν βέβαια και τα «ζώα» που στρίβουν ή αλλάζουν λωρίδα χωρίς να βγάλουν «φλας» και άλλα (ταξιτζήδες) που «κοκαλώνουν» για πελάτη, αδιαφορώντας αν γίνεις γραμματόσημο πάνω τους.
Όμως τα της μοτοσικλέτας δε σταματούν εδώ. Την ώρα που άφηνα την GS και έπαιρνα την RR κοντά σταμάτησε νέος με μια K1200S με 5.000 χλμ. «Πόσο τη δίνεις;» ρώτησα. «Αν την πάρεις με απόσυρση, θα σου κοστίσει φθηνά» είπε, κι αυτό έκανα. Απέσυρα δύο παλιά σκούτερ και πήρα και τις δύο με αυτήν τη διαδικασία, που, εκτός από σημαντική «μείωση» της τιμής αγοράς, επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να πληρώνει μόλις 5 ευρώ το χρόνο τέλη κυκλοφορίας. Να με μία, λοιπόν, δύο BMW: R1200R και K1200S. Η τελευταία είναι ίδια με εκείνη που είχα αγοράσει πριν από ένα χρόνο - και πούλησα, όταν είδα 260 χλμ./ώρα στο κοντέρ και την Αττική να μετατρέπεται σε σήραγγα με μία λωρίδα κατεύθυνσης, κάτι που οι πιτσιρικάδες με τις Hayabusa και τις Ninja καταλαβαίνουν καλά!
Κάθε μέρα, λοιπόν, με κρύο ή βροχή, κυκλοφορώ με μοτοσικλέτα, έχοντας όμως φροντίσει να προμηθευτώ τον κατάλληλο εξοπλισμό. Μπότες από την BMW και την Dainese, μπουφάν και παντελόνια με «κόκαλα» και καλής ποιότητας γάντια. Αγόρασα και το ειδικό τζάκετ με τους αερόσακους από την Colori, που ανοίγουν, αν πέσεις, και προφυλάσσουν το σώμα. Μ’ αρέσει η Επιστροφή στις μοτοσικλέτες - παλιά είχα χωμάτινες Bultaco, και Montesa, Yamaha XT, Honda 500, Moto Guzzi Le Mans και BMW 650 GS, και πολύ θα ήθελα να αγοράσω και μια Duke 990, αλλά ας μην το παρακάνω.
¶ντε πάλι...
Γιατί, μωρέ, δε γράφεις περισσότερα για αυτοκίνητα και το ’χεις ρίξει στα πετούμενα και στις μοτό; Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο, που λέει ο λαός, και ο δικός μου «Αύγουστος» μόλις ξεκινάει, παραβιάζοντας τις εποχές, μιας και για μένα είναι... άνοιξη! Πάντως, οφείλω να πω ότι δεν τρελαίνομαι, γιατί 50 χρόνια μετά το μπορντέλο δεν έχει καταφέρει να φτιάξει.
Δε γράφω γιατί βαρέθηκα να κάνω προτάσεις για τα μηχανοκίνητα σπορ, να περιμένω σε προθαλάμους υπουργών, να φιλάω «κατουρημένες ποδιές» για να γίνει ο πρώτος αγώνας με ηλιακά αυτοκίνητα από την Ακρόπολη στην Ολυμπία και πίσω (το 1994 στην «Πολιτιστική» Ολυμπιάδα), να «τρώω πόρτα» από τον Πρωθυπουργό στην πρότασή μου για έναν αγώνα από την Αθήνα στο Πεκίνο με οχήματα που θα χρησιμοποιούσαν εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Δε γράφω γιατί μου τη δίνει το γεγονός ότι τα τελευταία 50 χρόνια η Ελλάδα δανείζεται χοντρά από τις ξένες τράπεζες, για να αγοράσει αυτοκίνητα και δίκυκλα που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν ¶γγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Kορεάτες, Iνδοί (το αυτοκίνητο των 25.000 δολαρίων) και κάθε σκληρά εργαζόμενος και δημιουργικός λαός στον πλανήτη.
Δε γράφω γιατί ο εθνικά υπερήφανος λαός φτύνει, αδειάζει το τασάκι του στο δρόμο, παρκάρει σε διπλή και τριπλή σειρά, κλείνει διαβάσεις για ανάπηρους, σκοτώνει ή τραυματίζει βαριά μοτοσικλετιστές (22.000 χλμ. έχω κάνει τους τελευταίους 17 μήνες με μοτοσικλέτα), αγοράζει μαστόδοντα που δε χρειάζεται, τραυματίζεται και σκοτώνεται στα πιο ηλίθια και άχρηστα δυστυχήματα στον κόσμο.
Δε γράφω γιατί, σε αντίθεση με άλλους, πιστεύω ότι ο κόσμος της αυτοκίνησης, που με έκανε να γράφω άρθρα-ποταμούς, να ονειρεύομαι, να παρακολουθώ, να φτιάχνω αγωνιστικά αυτοκίνητα με τους φίλους μου και να τα τρέχω σε αγώνες, έχει «πεθάνει» εδώ και χρόνια. Στις πόλεις η μέση ταχύτητα έχει πέσει στα 6 χλμ./ώρα και οι εθνικοί δρόμοι έχουν γεμίσει με κάμερες, που, εκτός από την ταχύτητα, είναι σε θέση να καταγράφουν ακόμα και το χρώμα του βρακιού μας...
Γιατί, όπως διαβάζω σε εφημερίδες και περιοδικά, η αυτοκινητοβιομηχανία ετοιμάζει αυτοκίνητα που θα μας οδηγούν, αντί να τα οδηγούμε, και σύντομα τα πρώτα αυτοκίνητα ρομπότ θα αρχίσουν να πωλούνται στους υπηκόους του Κράτους του Μεγάλου Αδελφού.
Δε γράφω γιατί η Σλοβακία έχει τρία εργοστάσια αεροπλάνων και η χώρα των πουλημένων συνειδήσεων «κόβει» οικόπεδα και δίνει σε «φορείς» το Aεροδρόμιο Ελληνικού, αντί, η ξεφτιλισμένη, να κάνει εκεί το μεγαλύτερο Εκπαιδευτικό-Επισκευαστικό Κέντρο της Πολιτικής Αεροπορίας στην ΕΕ.
Γιατί γνωστοί-άγνωστοι ετοιμάζονται να «φάνε» και το Aεροδρόμιο Τατοΐου, με τη δικαιολογία -οι γελοίοι- ότι θέλουν να γίνει «υπερτοπικός πόλος αναψυχής». Tέτοιοι κώλοι είναι.
Γιατί στη χώρα που εισάγει λεμόνια από το Ισραήλ και φιστίκια «Αιγίνης» από την Τουρκία και το Μαρόκο το 2007 πουλήθηκαν 21 Bentley, 21 Ferrari, 16 Corvette, 18 Maserati, 9 Lotus, 7 Lamborghini, 2 Aston Martin, για να μην αναφερθώ στο «χαμό» με τις πωλήσεις «Mερσεντέ», «Mπεμπών» και «Πόρτσε» (όπως τις αποκαλούν οι νεόβλαχοι), που φέρνουν τη μαγική μας χώρα στην 1η θέση στην Ευρώπη σε πανάκριβα αυτοκίνητα ανά κάτοικο.
Με άλλους σκοπούς και στόχους ξεκίνησα -το 1962- το ταξίδι μου στην Αυτοκίνηση, έγραψα χιλιάδες άρθρα, έκανα ταξίδια και έβγαλα το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ. Όλοι προδόθηκαν ή πουλήθηκαν στο παζάρι των οικονομικών συμφερόντων των εισαγωγέων φυκιών και μεταξωτών κορδελών στους ιθαγενείς.
Το ΦΑΕΘΩΝ έγινε... μουσείο
Είχα διαβάσει γι’ αυτό (στο ρεπορτάζ του Σπύρου Χατήρα στους 4Τ), αλλά ποτέ δεν αξιώθηκα να το επισκεφτώ. Αναφέρομαι στο Τεχνολογικό Μουσείο Κλασικού Αυτοκινήτου, που λέγεται... ΦΑΕΘΩΝ! Το μουσείο βρίσκεται στο 320ό χλμ. της Αθηνών-Λαμίας, σε κτιριακές εγκαταστάσεις... 75.000 τ.μ. που απλώνονται σε κτήμα... 100 στρεμμάτων! Για να πάτε, πρέπει να «βγείτε» από την ΕΟ στην Α΄ Έξοδο Μαρκοπούλου-Ωρωπού, και θα το δείτε στο αριστερό σας χέρι.
Το μουσείο λειτουργεί καθημερινά Δευτέρα-Παρασκευή από τις 09:00 έως τις 14:30. Τα τηλέφωνα είναι 22950.39261-2 και το e-mail [email protected]
Να πάτε, γιατί η δουλειά που έχει κάνει ο δημιουργός του είναι συγκλονιστική, «ευρωπαϊκή» και, πάνω απ’ όλα, πανάκριβη!
Κατά τ’ άλλα...
Η Τουρκία βομβαρδίζει με τις ευχές των Aμερικανών τους Κούρδους του Ιράκ, με τον πρόεδρο των οποίων η Ράις είχε φωτογραφηθεί με φόντο δύο σημαίες: την αστερόεσσα και του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Ο κουμπάρος Ερντογάν στέλνει στη δυτική Θράκη βουλευτές που δηλώνουν ότι στην περιοχή κατοικούν Τούρκοι. Η αποκαλούμενη «διεθνής κοινότητα», που δεν είναι παρά μάζωξη αρπακτικών, ετοιμάζεται να αναγνωρίσει την «ανεξαρτησία» του Κοσσυφοπεδίου, ανοίγοντας -πάλι- τον ασκό του Αιόλου στα νότια Βαλκάνια και σε 200 περιοχές του πλανήτη (Aμπχαζία, Oσετία, Kύπρο κ.α.). Kαι ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Πρωθυπουργός πάει (πήγε) στην ¶γκυρα, για να επισημοποιήσει τις γκρίζες ζώνες στο Aιγαίο.
Πρόβλεψη: Mήπως πάμε για αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
Οι πουλημένοι της Εύφορης Κοιλάδας...
Παρακολουθώ τον «αγώνα» των τεσσάρων δήμων (και των διατεταγμένων «οικολόγων» τους) που συνορεύουν με το κατεστραμμένο, ξεπουλημένο, καταπατημένο πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού για τη δημιουργία «Μητροπολιτικού Πάρκου».
Οι τύποι έχουν άλλους σκοπούς: Tο ύψος που θα «παίρνουν» οι οικοδομές των όμορων περιοχών, αν και εφόσον καταργηθεί το προεδρικό διάταγμα που χαρακτηρίζει το Ελληνικό «αεροδρόμιο». Το τι έχει να γίνει με τους εργολάβους δεν περιγράφεται. Το μεγάλο φαγοπότι, η μεγάλη μπάζα, οι μίζες του κερατά, οι εξαγορές συνειδήσεων, και όλα αυτά με το πρόσχημα της... προστασίας του περιβάλλοντος. Οι τύποι μπορεί να κοροϊδέψουν πολύ κόσμο για λίγο καιρό, αλλά δεν μπορεί να κοροϊδέψουν όλο τον κόσμο πολύ καιρό.
Για χιλιοστή φορά, λοιπόν, επαναλαμβάνω: Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ. Τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα και τρελό -μαύρο- χρήμα.
Προκαλώ τους δήθεν «προστάτες» να απαντήσουν, ιδιαίτερα μετά τα τελευταία δημοσιεύματα (Ελευθεροτυπία, Α. Χατζηγεωργίου, 16.01.08), που λένε ότι οι μπετονιέρες θα χτίσουν 1.350.000 τ.μ. τσιμέντο.
Φάτε, ρε. Μην αφήσετε τίποτα όρθιο. Κάντε και αυτό που καμία χώρα δεν έχει τολμήσει να κάνει: Kαταστρέψτε το μοναδικό Μητροπολιτικό Αεροδρόμιο, για να κάνετε πανωσηκώματα, καφετέριες, ξενοδοχεία, φαστφουντάδικα και βίλες-τούρτες.
Τέτοιοι που είστε, δε σας αξίζει κάτι καλύτερο.
Για να μην ξεχνιόμαστε...
Επειδή πολλά συνέβησαν τον τελευταίο καιρό και ενόψει του... μέλλοντος, αναδημοσιεύω τις τελευταίες αράδες του πρώτου «Εν Λευκώ» στο τεύχος του Οκτωβρίου του 1970.
«... Έγινε διότι, όπως είπαμε, φτιάξαμε ένα κάστρο.
Θα πολεμήσουμε να το κρατήσουμε.
Nα μην αλωθεί από τους βαρβάρους.
Aν γκρεμιστεί, τότε γκρεμίστηκε ένα όνειρο, και πολλά όνειρα γκρεμίζονται στην εποχή μας.
Mπορεί να έλθη μια μέρα που οι “4TPOXOI” θα έχουν 25.000 αναγνώστες.
Ή μια άλλη που θα έχουν 5.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Πειράζει, όμως, αν ελπίζουμε για το καλύτερο;...»
Ας μην το ξεχνάει κανείς αυτό... Θα τα πούμε -ελπίζω- τον άλλο μήνα._ Κ. Κ.